9 juli op weg naar Bercianos del real Camino

9 juli de weg van Terradillos de los Templarios naar Bercianos del real Camino.
Templarios is een klein plaatsje met niet meer dan 400 inwoners. Het is er erg armoedig zo te zien. Je begrijpt niet dat ze hier nog een redelijk bestaan hebben. Na het eten gaan we op tijd naar bed. Om 6.00 uur staan we weer op, wassen en aankleden. 6.30 uur kunnen we eten. Het weer lijkt vandaag goed te worden, z’n 18 tot 21 graden en een beetje bewolkt. Ideaal wandelweer. We vertrekken om 7.15 uur en verlaten het dorp. Even later komt een stel uit Enschede ons achterop die we al eerder gesproken hebben enkele dagen geleden. We kletsen wat met elkaar en een dorp verder gaan zij hun ontbijt nemen. We komen in een dorp met enkele merkwaardige heuvels met daarin poortjes. Deze heuvels zijn uitgehold door de plaatselijke bevolking en gebruikt als wijnopslag kelders. Zeermerkwaardig. We lopen vandaag naar Bercianos del reial Camino. Dit is de Konings weg naar Santiago de Compostella. Het weer is prachtig en dat wekt de innerlijke vreugde wel op om hier te kunnen wandelen. Prachtige vergezichten met een scharkering van veler soorten bloemen. We hebben hier dan ook veel foto’s van gemaakt. Langs de weg zijn ook veel picknickplaatsen aangelegd. Als we na 6.30 uur aankomen in Bercianos del real Camino is er net een kerkdienst begonnen voor de eerste communicantjes en daarom zit onze Albergue nog dicht tot 14.00 uur. We wassen onze spullen alvast uit en hangen het te drogen aan de waslijn. Om 14.00 uur zijn de hospitaaleros weer aanwezig en kunnen we ons inschrijven. Het is een heel oud gebouw en wordt gerund door het genootschap van St. Jacob van León. Van binnen is het echt in oude stijl opgetrokken met wel de goede voorzieningen zoals douches en toiletten . We slapen weer is een stapelbed maar dit ligt goed na een lange wandeling. We hebben in het plaatselijke kroeg nog even een mail gestuurd naar Tonnie en Henk Holtmaat die vandaag hun 40 jarig huwelijk vieren. Marietje krijgt onderweg in het dorp nog een bos bloemen aangeboden van een man waarvan waarschijnlijk een kind de eerste communie heeft gedaan. Deze zetten we in de kapel in het klooster waar we slapen. Het wordt etenstijd en we worden bij elkaar geroepen door de hospitaaleros. Eerst in de kapel voor een dank gebed. Dit gaat heel bijzonder. Elk land krijgt een briefje en die moet hij of zij voorlezen in zijn eigen taal. De tekst is voor sommigen wel erg ingrijpend en kunnen het moeilijk voor lezen. Ik sta naast een Duitse vrouw en die barts in snikken uit en kan niet verder lezen, Ik heb haar geholpen en verder voorgelezen De tekst is als volgt:

In een wereld die vaak donker en koud is, zijn we dankbaar om de gele peilen te volgen naar een plek vol warmte en licht. In een wereld waar veel honger is, zijn we dankbaar voor voedsel voor ons lichaam, onze gedachten en onze harten. In een wereld die vaak eenzaam is zijn we gezegend met familie en vrienden.

De gele peilen zijn de peilen die wij elke dag volgen naar ons volgende slaapplaats.Daarna wordt er gezamenlijk gegeten in de eetzaal. Een zeer aangenaam samen zijn. Na afloop werd ieder land naar voren gehaald om een lied te zingen uit zijn land. Wij, uit Holland hebben een ode gebracht aan onze mede camino gangers uit Canada op de mondharmonica. Het was een heerlijke avond.
Wij gaan nu naar bed en morgen is er weer een dag.
Welterusten, Marietje en Gerard.